कविता -कतै खेताला बन्दै त् छैनौ ?

कतै अरु को खेताला भएर 

आफ्नै करेसा बारीमा 

बिष वृक्ष रोप्दै त् छैनौ ?

कतै अरु को खेताला भएर 

आफ्नै भात भान्सा मा 

तितो मसला छर्दै त् छैनौ ?

कतै परचक्री को खेताला भएर 

आफ्नै भाइ बन्धु प्रति 

घात गर्दै त् छैनौ ?

कतै कोइ दुश्चाक्रिले भन्यो भनेर  

न्यानो पाउने आशामा 

आफ्नै घर मा मुस्लो झोस्दै त् छैनौ ?

कतै पराइ को हात समाई हिड्दा 

आफ्नै बन्धु हरु को 

विश्वास बाट टाढा भै राखेका त् छैनौ ?

कतै अरु ले घोडा चढे भनेर 

आफु  घर को  छानो चढ्न खोज्दा 

भएको छानो नै भत्काई रहेको त् छैनौ ?

कतै अरु ले सुनको छाना  दिन्छु भन्यो  भनेर 

पुर्खाले जोडेको पाखा बारी 

खोला मा हुत्याइ रहेका त् छैनौ ?

कतै अरु ले मलमल ले सजाउछु भन्यो  भनेर 

आफ्नो खद्दर को कछाड र फरिया 

धुजा धुजा पारि च्याति राखेका त् छैनौ ?

कतै अरुकी आमा ले माया दिन्छिन भन्यो भनेर 

आफ्नो जन्म दिने आमा लाइ 

चाहुरी बुढी भन्दै निकाली रहेका त् छैनौ ?

कतै अरु ले अमृत घडा दिन्छु भन्यो  भनेर 

घर का पुराना  खालि गाग्रा गाग्री हरुमा 

बिष को झोल भरी राखेका त् छैनौ ?