Pages

Sunday, June 3, 2018

मृत्यु सम्बाद
दिलमान ब्युतियो !हँ दिलमानको लास ब्युतियो ?
ए सुन हौ गाउले हो दिलमान ब्युतियो !भर्खर 
होइन ३ /३ दिन मुर्दा भैसकेको दिलामानाको लास कसरि ब्युतियो ?ओह घोर आश्चर्य के अनर्थ हुन् लाग्यो यो गाउमा ?के कलियुग भनेको यहि हो ?मुर्दा ब्युतियो मुर्दा ब्युतियो !!
अब बित्यास हुने भयो यो गाउमा के के अनिष्ट हुने हो अब मरेको दिलमान ब्युतियो आओ ए गाउले हो आओ यहाँ बित्यास हुन् लाग्यो आओ ..
हो र भन्या साच्चिक्कै मुर्दा भएको दिलमान ब्युझियो ? हो हो साच्चै हो दिलमान मुर्दा बाट ब्युझियो  गाउमा कोलाहल भयो पल्लो गाउ सम्म हल्ला फैलियो 
बुढाबुढीहरु आफ्ना साना नानि हरु लाइ घर भित्र लुकाउन थाले .कोइ डराएर भाग्दै थिए त् कोइ ब्युतिएको दिलमान हेर्न दौडेर आउदै थिए कमिलाको ताँती जस्तो गोरेटोमा आउने र जानेको भिड लाग्न थाल्यो सबको मुखमा यहि छ मुर्दा ब्युतियो दिलामान् को   मुर्दा ब्युतियो  अब गाउमा के के बित्यास हुने भो के के अनिष्ट हुने हो ....?.

 दिलामान भर्खर ब्युतिएको थियो उ मरेको तिन दिन पछी वरिपरी तमासेको भिड लागेको थियो .बिहानीको मिर्मिरे उज्यालोमा गाउमा हल्ला मच्चियो ..मरेको दिलामान् ब्युतियो 
कसैले दिलमान सित बोल्ने सहस गर्न सकेका थिएनन मात्र ब्युतिएको दिलामान् को वरिपरी झुम्मिएका थिए  दिलमान ब्युतिएर तुलसीको मोठ अगाडी परालमा कात्रो ओढाएर राखेको अवस्था बाट कात्रो फ्याकेर उठी फलैचामा गएर बसेका थिए  तमासेहरु बढ्दै थिए .श्रीमतीले चुरा फुटाइ सकेकी थिन .सेतो बस्त्र लगाई सकेकी थिन कहिले आफ्नो हातको नाडी हेर्छिन छाम्छिन त् कहिले सिउदोमा हात पुर्यौछिन अनि एकसरो सेतो लुगा लगाएको आफ्नो शरीर लाइ के गर्नु गर्नु आपदमा पार्छिन उनि ..छोरा अनि गाउले हरु चुपचाप नै थिए .दिलमानले सबै लाइ नियाले अनि श्रीमती लाइ भने भने लौ लौ जाउ एक कप तातो चिया बनाउ त् ! टोलाई रहेकी दिलामानकी श्रीमती निशब्दनै भित्र पसिन .

वरिपरी झुम्मिएका सबैमा कौतुहल थियो अब के हुने हो ?मनमा त्रास थियो केहि पो गर्ने हुन् कि ?भुत पो हुन् कि ?अब के गर्ने होला ....
दिलमान फेरी बोले ए बुढी चिया पाकेन अझै ?भोक पनि लागेको छ छिट्टो लेउ ...
यत्तिकैमा छोरा कुलमान डराई डराई नजिक गए र काँधमा हात राखेर सोधे बा तपाइँ लाइ कस्तो छ ?ठिक हुनु हुन्छ ?हामि लाइ सम्झेर फर्किएर आउनु भएको हो ?कसरि भयो यस्तो चमत्कार बा ?हेर्नुस त् गाउने हरु भयभित भएर हेरी रहनु भएको छ 
दिलामान् ले छोरा कुलमान को हात समातेर अझै नजिक तानेर संगै बसाले अनि छोराको हात आफ्नो हातमा लिंदै भने मलाई केहि भएको छैन बाबु छोरा म एकदम ठिक छु जस्ताको तस्तै छु मेरो चिन्ता नगर ..अनि गाउले हो तिमि हरु पनि  केहि प्राबिधिक गडबडीले तिमि हरुले मलाई मरेको सोचेको होला होइन ?म ठिक छु म अझै ३५ बर्ष बाच्छु मेरो मर्ने बेला भएकोंनै छैन
छोराले भने अनि बा स्वास फेर्नु भएको थिएन नाडी रोकिएको थियो .आँखाको नानि पनि बन्दथियो  शरीर पनि त् चिसो भएको थियो .मर्नु नै भएको हो भने बैधले पनि सबैको ठहर थियो  अनि हामीले कात्रो ओढाई दिएको हो बा .कसरि यस्तो भयो त् बा .?हामीले त् कान्छो भाइले  मुग्लान बाट  बा को अन्तिम दर्शन गर्न आउछु भनेकोले मात्र न जलाएको हो बा ..

गाउले हरुले पनि अब अलि अलि त्रास मुक्त हुँदै नजिक आएर बसे दिलामानको कुरो सुन्न थाले दिलमान सामान्य थिए भुत जस्ता थिएनन हात खुट्टा बोलि जस्ताको तस्तै थियो .हाउ भाउ सामान्य पहिलेको जस्तै थियो .बुढीले चिया संगै भुटेको गंहू र सेतो भटमास अनि टिम्मुर हालेको खुर्सानीको अचार पनि थालमा राखेर लिएर आइन र आफ्नो बुढाको हातमा थमाई दिन .दिलमान स्वादले खान थाले .यत्तिकैमा पल्लो घरको साइलोको श्रीमतीले दिलमानको श्रीमतीको हात समातेर भित्र लगिन .केहि क्षणमै दिलमान कि श्रीमती पनि पहिले जस्तै चुरा धागो अनि रातो पहिरन लगाएर बाहिर आइन .सबैको मनमा खुसि छायो ...छोरा श्रीमती संगै गफ गर्दै दिलमानले भने   ए काईला ए बीरबहादुर  जाउ जाउ अब आफ्नो घर जाउ मेरो चिन्ता नगर म देखि डराउँन पनि पर्दैन  म जस्ताको तस्तै छु त्यहि हू ...केहि समय मुर्दा सरह भएको मात्र हु .जाउ जाउ सबै घर जाउ कति काम बितेको होला ?जाउ आराम गर भरे भोलि म त्यति आउछु भलाकुसारी गर्न ..
तर कोइ टसमस भएनन् ...झन् उत्सुकतापूर्वक हेरी रहे कोइ लाइ छुन मन लागेको थियो कोइ लाइ आफै बोलेर प्रश्न गर्न मन लागेको थियो .सबै मनमनै सोच्दै थिए कि यो के घोर आश्चर्य भयो ?मरेको मानिस फेरी कसरि ब्युतियो ?त्यसै बीच जेठो छोरा कुलमानले बिनम्र हुँदै सोधे  बा यो कहिले पनि न भएको भयो कतै सुनिएको समेत थिएन के भयो यस्तो सबै छक्क परेका छौ बा यो सामान्य हो त् ?यो समयमा बा कता हुनु हुन्थ्यो ?के गर्नु भयो ?केहि बताउन सक्नु हुन्छ ?

दिलामानाका छोरा कुलमानको प्रश्नमा वरिपरी जम्मा भएका दिलमानको मलामि जान आएका गाउले हरुले पनि हो मा हो जनाए ...दिलमान ले यसबेला सम्म खाज खाइ सिध्याएका थिए करुवाको पानि कल कल कल कल कल गर्दै पिए ..लामो स्वास फेरे  उनको अनुहारमा थप रौनक आयो उनि त् नितान्त चिन्ता मुक्त थिए नै .प्रसन्न मुद्रामा आफ्नो तीनदिनको यमलोक यात्रा ,यमराज सीतको सम्बाद ,चित्रगुप्त संग भएको छलफल र भ्रमण बिस्तारै बर्णन गर्न थाले 
कुनै पण्डितले पुराणका कथा सुनाए झैँ दिलमानले बडो खुलस्त अनि सरल तरिकाले आफ्नो यमलोक यात्रा लाइ क्रमश सुनाउन थाले उनले आफ्नो यात्रा लाइ सुरु देखि बेलिबिस्तार लगाए 
पहिलो दिनको कुरो हो  मलाइ यमराजका दुत् हरुले मेरो पार्थिव शरीर बाट निकालेर यमराज महाराजको बिसाल बैठकमा पुर्याए .त्यहाँ वरिपरी डर लाग्दा जंगली जनवार हरु डादा डुडु गरि रहेका थिए बिषालु सर्प हरु फडा उठाउदै यताउता कुदी रहेका थिए ओह ओह ओह कस्ता  कस्ता राक्षस हरु त्यहाँ अट्टहास हाँसोमा थिए ...यत्तिकैमा त्यहाँ यमराज महाराजको आगमन भयो जनावर देखि राक्षस सबै शान्त भए सल्बलाउन बन्द भए ..मैले यमराज महाराजको अनिहारमा हेरे ..यमराज महाराजले  सिम्हाशानामा विराजमान हुँदै हातले जुँगा मुसार्दै भन्नु भयो हे मनुवा बधाई छ तिमि लाइ मर्त्यलोकको दुखपिडा  बाट मुक्त गराई  यहाँ लेरैएको छ एउटा जुनी पार गरेकोमा बधाई छ फेरी पनि र यो मेरो यमलोकमा तिमि लाइ स्वागत छ ...
अँ मनुवा भन भन तिम्रो नाम के हो रे ?
मैले भने यमराज महाराज प्रभु दिलमान नेपाल हो मेरो नाम 
ह ?के भन्यौ रे ?
दिलमान नेपाल महाराज !
ह ?! यमराज महाराज छक्क पर्छन् र यमलोक बोलाउने समय भएको मान्छे हरुको सुची  पल्टाउन थाल्छन ह खोइ तिम्रो नाम त् छैन त् आज यहाँ आउने सुचिमा कसरि आयौ तिमि ?कसरि कसको पालो मिच्यौ ?नसक्ने भए मैले तिमि नेपालीहरु सित पालो मिच्न खप्पिस के के चाकरी चुक्ली के के गर्छौ गर्छौ  ..
मैले भने यमराज महाराज खै म कसरि भनौ ?प्रभुकै दुतहरुले कम गर्दा गर्दै च्याप्प लडाएर लिएर आउनु भयो मलाई कहाँ आउने रहर थियो र महाराज मेरो उमेर नै कति भएको छ र ?कति काम बाँकी थियो आफ्नो ....रिसानी माफ होस् महाराज !
यमराजजी धेरै घोत्लिए अनि चिच्याए होइन हौ दूतहरु हो ?के उत्पात भयो पालै न आइ कसरि आइपुग्यो यो मनुवा यहाँ ?अब स्वर्ग पठाउने कि नर्क पठाउने ? के जवाफ दिने ?कसरि नियम मिचियो मेरो राजमा ?
एक छिन  सोच मग्न भए यमराज महाराज अनि मलाई लिएर जाने दुइ दुतलाइ सोधे खोइ यो मनुवाको नाम आज आउने सुचिमा नै छैन कसरि लिएर आयौ ?
दुताहरुले झुक्दै स्पष्टिकरण प्रभु हामि बाट गल्ति हुन् पुग्यो ८९ बर्षको दिलमान लेराउन गएको हौ तर यी ३५ बर्षीय परेछन प्रदुषण कुपोषण ग्याष्ट्रिक ग्रस्त यिनी उस्तै उस्तै देखिए हामि झुक्कीयौ  घोर अनर्थ भयो प्रभु हामि हरु लाइ क्षमा गरिबक्स्योस ...
यमराज महाराजले मलाइ भन्नु भयो हे मनुवा के गर्छौ त् अब ?दुत् हरुले गल्ति गरि हाले यहि बस्छौ कि अर्को जुनी लिएर जान्छौ कि त्यहि जुनीमा फर्कन चाहन्छौ ?
मैले भने रिसानी माफ होस् !यमराज महाराज प्रभु ! मेरो इच्छाले के हुँदोरहेछ र ?जहिले मन लाग्यो त्यहिले खबरै नगरी टपक्क टिपेर लेराउने महाराज अब म के भनौ ?प्रभुको जो इच्छा !
यमराज महाराज गम्भीर हुँदै भन्नु भयो 
सुन मनुवा म पनि केहि होइन यो ब्रमाण्डका संचालक सृष्टिकर्ताको बिधि नियति लाइ निरन्तरता दिन खटाइएको एक कारिन्दा मात्र हु म इमान्दारिपुर्बक काम गर्छु ,सृष्टिकर्ताको खेल भावनामा बगेर कार्यन्वयन हुँदैन मनुवा मैले जस्ताको पनि आदेश बमोजिम तस्तै काम गर्ने  मात्र हू 
कहिले काँही यस्तो अनर्थ हुन्छ मनुवा यो समस्याको समधान अब चित्रगुप्तले गर्न सक्छन ..
महाराजको अगाडीको मेरो के सुनुवाई हुन्छ र ?
महाराज !
मेरो आसा भरोषामा बसेको छोरा श्रीमती अनि मेरो अभाबमा रोएका अरु आफन्तको अवस्था हेरी बक्स्योस त् कस्तो बेहाल छ मेरो श्रीमती छोरा रोएको सुन्नी रहनु भएको होला ?महाराज मेरा दुश्मन हासेका देखिबक्स्यो ?प्रभु मेरो गल्ति भयो त् ट्याप्प टिपेर लेराउनु परेको ?म त् महाराज कै बाहन भैसीको लागि घाँस काट्दै थिए ..प्रभुको निगाह हुन्छ भने म आफ्नै पार्थ्विब शरीरमा फर्कन चाहन्छु म मर्त्यलोक बाट मुक्त भए पनि के सच्चिक्कै भागभोग सक्किएको हो त् ?होइन भने मैले पनि त् म मार्फत   सृष्टिकर्ताको  कुनै उदेश्य बाँकि छ भने पुरा गर्ने मौका पाउनु पर्छ म अहिले मेरो घर परिवार आफन्त मेरो गाउ सबै संग सन्तुष्ट छु प्रभु अर्कोको जुनीमा फर्किन चाहन्न निगाह होस् 
मेरो कर्म भाग्य भोगे पछी मात्र बोलाउनु पर्यो यमराज महाराज 
मेरो कुरा सुने पछी यमराज महाराजले भन्नु भयो उह्ह्हह्ह् !मनुवा मेरो हातमा पनि केहि छैन म त् एक आज्ञा पालक मात्र हो यो सबै कुरो अब यसको समधान चित्रगुप्तले बाहेक अरुले गर्न सक्दैन भन्दै महाराजले चित्रगुप्त लाइ बोलाउने आदेश दिनु भयो   दुत हो जाओ चित्रगुप्त लाइ मेरो बैठकमा सिघ्रातिसिघ्र उपस्थित हुन् शन्देश दिन पठाई देओ 
र मर्त्यलोकमा यो मनुवाको पार्थ्विब शरीर जलाउन रोक ..हस जो आज्ञा महाराज भन्दै दुत हरु निस्के यमराज महाराज बाट भण्डारे लाइ बोलावट भयो ..भण्डारे ले मलाइ आराम  कक्षमा लिएर गए त्यहाँ थरिथरिका फलफुल आयुर्वेदिक जुस पिलाई दिए मलाई एक्कै छिनमा हृष्टपुष्ट बनाइ दिए सुमधुर संगीत सहित नृत्यहरु प्रस्तुत गरिएको थियो नागकंया बिशकन्या हरुको एकल अनि सामुहिक नृत्य थिए ..निन्द्रादी सोमरस के पिलाई दिएका थिए म त् भुसुक्कै निदाएछु ..एक्कै पटक झिसमिसे बिहानीमै दुइ सुन्दरी हरु आएर मलाई स्नान गराए अनि भोजन गराए त्यस पछी मलाई चित्रगुप्त रहेको बैठकमा उपस्थित गराइयो .
यमराज महाराज बाट चित्रगुप्त लाइ आदेश भयो लौ चित्रगुप्त जी हाम्रो दूतले घोर गल्ति गरे एउटा दिलमान लिन गएको अर्कै लिएर आए घोर अनर्थ भयो के गर्ने यो मनुवा लाइ के लेखिएको छ तपाइको बहिखातामा ?हेर्नु पर्यो ! यी मनुवा पुन्यात्मा हुन् कि दुष्टात्मा बनि सके हेर्नु पर्यो दुष्टात्मा लाइ त् राख्ने ठाउँ कम हुन् थाल्यो अब यिनी लाइ कसरि के भनेर राख्नु ?हेर्नु पर्यो !
चित्रगुप्तले मेरो ८४ जुनीको बहीखाता पल्टाउन थाले अधोपान्त हेरी सके पछी यमराज लाइ भने महाराज अनार्थनै भयो घोर अनर्थ यस्तो अनर्थ ?यिनको मर्त्यलोकको भोग अझै ५१ बर्ष छ .यिनी बाट अझै ५ सन्तानले जुनी लिनु छ उनि हरु बाट हामीले अर्को पुस्ताको लागि काम लिनु छ  यिनी मर्दा त् धेरै दुखि छन् कम नै खुसि छन् हामीले यिनी बाट धेरै काम गराउनु छ ..यिनको अनुभब पनि स्वर्ग नर्क कहिँ को लागि पनि अहिले उपयुक्त छैन
यमराज कडकिए !अब के गर्ने त् म बाट कसैमाथि अन्याय हुनु हुँदैन हाम्रो साम्राज्यमा बिधि बिधान परिबर्तन गर्न मिल्दैन के गर्ने त् चित्रगुप्त
 मलाई सल्लाह चाहियो .
चित्रगुप्तले विनम्रताका साथ भने माहाराज !दिलमान लाइ आज यहि ट्रान्जिटमा राखौ आज दिनभर बैतरणी पर गर्ने हाम्रा नर्क कुण्डहरुको भ्रमण गराई दिउ र भोलि झुक्किएर जिउदा रहेका ८९ बर्षिय दिलमानको प्राण निकालेर यिनको पार्थ्विब शरीरमा सारी दिउ र फिर्ता पठाई दिऊ ..
यमराज खुसि भए र दिलमान लाइ बाँकी जीवन सफलता पुर्बक बाच्ने सुभकामना दिंदै  दुत हरु लाइ चित्रगुप्तको सल्लाह बमोजिम आदेश दिए अनि आफ्नो शयन कक्ष तर्फ प्रवेश गरे 
त्यस पछी चित्रगुप्तले मलाई नर्कको भ्रमण गराउनु भयो ..त्यहाँ कोइ पाप कर्मी हरु लाइ तातोतेलमा चोप्दै निकाल्दै गरेको कतै बिषालु गोमन सर्प हरुको भिडमा चिच्याउदै थिए .कतै रगतपिप को आहालमा घाँटी घांटी आउने गरि पौडी रहेका थिए उम्कन खोज्ने लाइ नन्दी भिरिंगी राक्षसहरुले कोर्रा बर्साई रहेका थिए मलाइ देखेर आक्रमण गर्न खोज्थे तर चित्रगुप्त ज्युले हातले इशारा गरेर रोक्नु हुन्थ्यो ..
चित्रगुप्त ले मलाइ स्वर्ग र नर्क अनि यमराज महाराजको बैठकमा हुने दण्ड सजाय पुरष्कारको बारेमा सम्झाउनु भयो त्यतिकैमा दूतहरु आए चित्रगुप्त लाइ शन्देश दिए महाराज ८९ बर्षीय दिलमान भर्याग बाट लडिसके उनको प्राण यहाँ सार्न ढिला हुन् लाग्यो लिएर जानु पर्यो
यसरि मेरो समय पुरा न भएको कारणले मलाई फिर्ता पठाइयो ....दिलमानको कुरोमा थप प्रशं गर्ने साहस कसैको भएन उनको यमराज महाराज चित्रगुप्त संगको मृत्यु सम्बाद सुनेर सबै चकित भए 
अझै त्यो गाउमा दिलामान् को मृत्यु सम्बाद कथा बनेर चर्चित छ दिलामानको दोस्रो मृत्यु भएको पनि सय बर्ष नाघिसकेको छ 

No comments:

Post a Comment