हो स्वतन्त्रताको मुल्य महँगो नियालेर हेरे चिह्याएर हेरे तिम्रो मुटु स्पर्श गरे तिम्रो स्वतन्त्रता तिम्रो अधिकार तिम्रो स्वाभिमान रात परे पछी रुँदो रहेछ तिम्रो अभिमान देखेर निन्द्रा समेत टाढा भाग्दो रहेछ सबै माथि विश्वास उठेको तिम्रो मनले तिमि लाइ नै भित्र भित्रै जलाई रहेको रहेछ आफ्नो भन्ने बाट टाढा पुर्याएको रहेछ माया गर्ने बाट टाढा पुर्याएको रहेछ आऊ म साथ् दिन्छु आत्मसम्मान सहित निन्द्रा तिम्रो फिर्ता लेराइ दिन्छु जलेको त्यो मनमा मेरै आँशु पोखाइ शितल दिन्छु भनेको छु /हु मैले सुन अभिमानको आयु तिम्रो भन्दा छोटो हुन्छ पश्चातापको ज्वाला उपहार दिएर उ त् बिदा हुन्छ होला तिमि संग सबै आडम्बर तिमो स्वतन्त्रता स्वयमको र समाजको मर्यादा बन्न सक्नु पर्छ रातको निन्द्रा भागे पछी त्यसको के मुल्य रह्यो एकान्तमा एक्लै आफै सङ्ग हार्ने त्यो अभिमान के गर्नु ? घरि घरि चुनामी उठ्दो रहेछ मनमा कतै टेकेको धरातल भास्सिने त् होइन देखे मैले तिम्रो स्वतन्त्रता र अधिकार गहिराइ बाट जिन्दगि सिमलको भुवा झैँ तितर बितर भएको रहेछ नियन्त्रण गर्छ त् जिम्मेवारी पनि उठाउन सक्छ सुरक्षा र संरक्षण को जिम्मा पनि त् उसकै हुन्छ नियन्त्रण भित्र अपनत्व थिएन ?खोज्यौ एक पटक ! तर तिम्रो स्वतन्त्रताले उ त् जिम्मेवार मुक्त भयो तर तिमि स्वाभिनामको आडम्बरमा मानसिक तनाव बोक्न थाल्यौ चाटुकदार तिम्रा कुरा अनि अट्टहास ले भ्रम मात्र छर्यो म पहाड हु भन्छ्यौ हा हा ह हा तिम्रो आँखा भित्र बगी रहेको गण्डकी कोशी तिमीले लुकाउन खोजेर लुक्छ नै कहाँ र ? अनि तिम्रो मन भित्रको चिच्याहट बुझ्न गाह्रो छैन दिनभर नक्कली हाँसो बाँडेर साँझमा चिच्याउने ,निन्द्रा संग सम्बन्ध बिच्छेद गर्ने तिम्रो स्वतन्त्रता स्वाभिमान कतै स्वच्छन्दता त् होइन? तिम्रो स्वतन्त्र हुने अभिमानले मुन्टो लुकाउने आधार गुमायौ कि आफ्नो को हात छोडेर खेलौना व्यापारीको मा पो पुग्यौ कि महसुस भयो होला कति महङ्गो रहेछ स्वतन्त्रता एक पटक निन्द्रा लाइ सोध त्यसको मुल्य एक पटक तिम्रो आँशु पुछिदिने सिरानी लाइ सोध यहाँ स्वतन्त्रताको बलात्कार आफै गरि रहेछन स्वतन्त्रताको भाखा फलाक्दै लामो सुइया लिन्छ्यौ भित्तामा टाउको ठोकेर मेरो भाग्य किन यस्तो भन्छ्यौ मनभरी पीडाको भकारी बोकेर भिडमा एक्लो एक्लो महसुस गर्दा कस्तो पिडा हुन्छ ? हात र पाउ (सुरक्षा र संरक्षण )बिनाको अर्ध शरीर मा सुन्दरताको लेपन को के अर्थ सोच त् एक पटक? जसले सांझ पर्दा एक्लो गराउने गर्छ मेरो स्वतन्त्रता मेरो अधिकारको माला जप्दा जप्दै तिमि लाइ एक्लो एक्लो बेसहारा बनाएको छ अव्यक्त तिम्रा अनुराग अनि भोक दयाको सागर बनेको छ निन्द्राले तिमि लाइ घृणा गर्छ रात परे पछी छोडेर जान्छ तनावले तिमि लाइ कैद गरेको छ सुम्प तिम्रो अभिमान अगाडी उभ्भिएको विश्वास लाइ आफ्नो भनेर अंगालोमा बाँध बिस्वास गरि तिम्रो जीवन यथार्त बनेर हराभरा हुन्छ तिमी लाइ नया जीवनको उमङ्ग उपहार मिल्छ कति महङ्गो .भएछ ...तिम्रो स्वतन्त्रता आफ्नै जीवन लाइ मुल्यहीन बनाएको रहेछ स्वतन्त्रता लाइ स्वच्छन्दता बनायौ त् के गर्यौ ? तिमि सङ्ग निन्द्राले सम्बन्ध बिच्छेद गर्यो तिमि लाइ तनावले कैद गर्यो दिनभर नक्कली हाँसो बाड्यो साँझ नपर्दै भित्ता साक्षी राखी रुन कराउन लाग्यौ सिरानी लाइ भ्याई न भ्याई छ तिम्रो आँशु पुछ्न सोच एक पटक !तिम्रो स्वतन्त्रताले कति कमायो ? कति गुमायो ? हात समात्न आतुर भेटिन्छन हज्जार चोक चोकमा तर हुँदैन कोइ तिम्रो पिडाको साथमा .......?अझै एउटा बिस्वास छ समर्पित तिमिमा तिम्रो निन्द्रा फिर्ता बोलाइ दिने तिम्रो हाँसो मा उर्जा भरिदिने अङ्गाल बिस्वास लाइ उही एक हो खुसि लेराइ दिने .स्वाभिमान अभिमान को आयु छोटो छ तिम्रो जीवन भन्दा पश्चातापको भकारी बोकाई ति त् जान्छन अन्तमा एक्लो बेसहारा बनाइ.. हुन्नन फेरी जवानीमा जस्तो खोज्ने कोइ अङ्गाल खडा छ तिम्रो सामु एउटा बिस्वास उसले दिंदैन धोका कहिले पनि ....किनकि उ बिस्वास हो बिस्वास नै हो जीवनमा खुसि दिने एक मात्र आधार