सक्ने भए  बोल्न अचानो यो 

बगाउदै आशु कति पीडा पोख्थ्यो होला !

सुनेर गीत सायद पीडा दिने निर्दयी पनि 

धुरु धुरु रुन्थ्यो होला 

चोटैचोट ले खिएको उसको जीवन गाथा 

कुन भाखा मा  दाजै उसले  सुनाउथ्यो होला ?

पीडा  दिएर हास्ने  निर्दयी लाइ पनि 

चस्केको मन को बह सुनाइ हिड्थ्यो होला 

कसले बुझ्छ उसको पीडा कठै 

उ त् रोइ बस्छ एकान्त मा सधै सधै 

जाओस पनि कहाँ बरा 

ठोकिएको  छ छाती मा  

saansaarik kartabyr jimaa जन्जिर र किला !